ویروسهای کرونا گروه بزرگی از ویروسها هستند که میتوانند حیوانات و انسانها را آلوده کنند و باعث بروز ناراحتیهای تنفسی شوند؛ این ناراحتیها ممکن است به اندازه سرماخوردگی خفیف یا به اندازه ذات الریه شدید باشند. در موارد نادر، ویروسهای کرونای حیوانی، انسانها را آلوده میکنند و سپس بین آنها سرایت پیدا میکنند. شاید ویروس SARS (نشانگان تنفسی حاد) در سال 2002 الی 2003 را به خاطر بیاورید؛ این ویروس نمونهای از ویروس کرونا بود که از حیوانات به انسانمنتقل شد. یکی دیگر از موارد مهم و جدیدتر نژاد ویروسکرونا، MERS (نشانگان تنفسی خاورمیانه) نام دارد که در سال 2012 در خاورمیانه کشف شد و به گفته دانشمندان این ویروس ابتدا از شتر به انسان انتقال پیدا کرده است.
در انسان، این ویروس عمدتاً از طریق تماس مستقیم با فرد بیمار سرایت پیدا میکند. این ویروس همچنین میتواند از طریق لمس سطح آلوده و سپس لمس دهان، بینی یا چشمها سرایت پیدا کند، اگرچه گمان میرود این شیوۀ اصلی سرایت ویروس نباشد.
«مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری» (CDC) اقدامات بهداشتی خوبی ازجمله این موارد را توصیه میکند: شستشوی مکرر دست، مصرف مایعات، سرفه کردن در قسمت داخلی آرنج یا دستمال کاغذی و ماندن در خانه در صورت احساس بیماری. بهعلاوه، توصیه میکنیم که حتی اگر بیمار نیستید در خانه بمانید، مگر اینکه واقعاً لازم باشد بیرون بروید، و فاصلهگذاری اجتماعی را رعایت کنید (حداقل شش فوت یا حدود دو متر از دیگران فاصله بگیرید) و ماسکی بپوشید که دهان و بینی شما را بپوشاند.
موارد زیر علائم ویروس کرونای جدید هستند:
تب یا لرز
سردرد
سرفه، گلودرد، انسداد بینی یا آبریزش بینی
از دست دادن ناگهانی حس چشایی یا بویایی
تنگی نفس یا مشکل در تنفس
حالت تهوع، استفراغ یا اسهال
سرگیجه، یا درد عضلات یا بدن
هیچ واکسنی وجود ندارد و از آنجایی که ویروس است، آنتیبیوتیکها هم روی آن تأثیری ندارند. ارائهدهندگان مراقبت بهداشتی بدون اینکه درمان خاصی وجود داشته باشد، عموماً اقدام به معالجه علائم و ایجاد احساس راحتی بیشتر در بیمار میکنند.
کارکنان کادر پزشکی ما، در همه تعاملاتشان با بیماران، از جدیدترین رهنمودهای «اداره بهداشت عمومی شهرستان لس آنجلس» پیروی میکنند تا مانع از گسترش این ویروس جدید شوند. تمام کارمندان و بازدیدکنندگان بیمارستانها از نظر علائم این بیماری غربال میشوند. هر شخصی که در غربالگری شفاهی رد شود، آزمایش تشخیص ویروس روی او انجام میشود. بهعلاوه، آزمایش تشخیص ویروس روی تمامی بیماران CHLA پس از پذیرش در بیمارستان انجام میشود. این مورد شامل آزمایش بیماران با رویههای آتی است.
البته، کروناویروس یک ویروس جدید است که از پایان سال ۲۰۱۹ وارد زندگی ما شد. این ویروس به عنوان عامل ایجاد کننده بیماری COVID-19 شناخته میشود. در زیر راههای پیشگیری از انتقال این ویروس را بررسی میکنیم:
شستشوی دستها: یکی از مهمترین راههای پیشگیری از انتقال ویروس کرونا شستشوی منظم و کامل دستها با آب و صابون به مدت حداقل 20 ثانیه است، بهویژه پس از خارج شدن از محیطهای عمومی و قبل از خوردن یا لمس صورت.
استفاده از ماسک: استفاده از ماسک صورت در مواقعی که امکان حفظ فاصله اجتماعی ممکن نیست، به عنوان یک ابزار اضافی برای جلوگیری از انتقال ویروس کرونا مفید است.
حفظ فاصله اجتماعی: حفظ فاصله حداقل 1 متری با افراد دیگر، بهویژه در مکانهای پرتردد، میتواند به کاهش انتقال ویروس کرونا کمک کند.
پوشش دهان و بینی: پوشش دادن دهان و بینی با دستهای خود یا استفاده از کاغذ دستمال زمانی که عطسه یا سرفه میکنید، میتواند جلوی انتقال ویروس را بگیرد.
تمیز کردن و ضدعفونی سطوح: تمیز کردن و ضدعفونی سطوح و اشیاءی که افراد ممکن است به آنها دست بزنند (مانند دربها، دکمهها و سطوح مشابه) با مواد ضدعفونی مناسب، میتواند به کاهش انتقال ویروس کمک کند.
خانهماندگی در صورت بیماری: در صورت بروز علائم بیماری شامل علائم تب، سرفه، عطسه و دشواری در تنفس، بهتر است در خانه بمانید و با پزشک تماس بگیرید.
پوشیدن دستکش: در صورت تماس با سطوحی که ممکن است آلوده باشند، استفاده از دستکش میتواند انتقال ویروس را کاهش دهد.
تهویه در فضاهای بسته: تهویه مناسب در فضاهای بسته میتواند احتمال انتقال ویروس را کاهش دهد.
همچنین، اطلاعیهها و راهنماییهای به روز دولت و مراجع بهداشتی محلی نیز باید همواره مورد توجه قرار گیرد، زیرا راهنماییها و توصیهها ممکن است با توجه به شرایط موجود تغییر کنند.
واکسیناسیون کرونا یک روش مؤثر برای پیشگیری و کنترل انتشار ویروس کووید-19 است. در زمان تولید و تأیید واکسنهای کرونا، این واکسنها به عنوان ابزاری قدرتمند برای کاهش ابتلا به بیماری و کاهش شدت علائم آن مورد توجه محققان و سازمانهای بهداشتی قرار گرفتهاند.
در ادامه، توضیحاتی در مورد واکسیناسیون کرونا ارائه میشود:
عملکرد واکسنها: واکسنهای کرونا عمدتاً به منظور ایجاد ایمنی در برابر ویروس کرونا، به خصوص آنتیبادیهای ضد ویروس و سلولهای ایمنی، تولید میشوند. این ایمنی برای محافظت از افراد در برابر ابتلا به ویروس و یا کاهش شدت بیماری بعد از ابتلا استفاده میشود.
نحوه عملکرد: بعضی از واکسنهای کرونا از طریق محافظت از ورود ویروس به سلولها عمل میکنند؛ در حالی که دیگری از طریق تحریک سیستم ایمنی به ایجاد پاسخی ضد ویروسی در بدن میپردازند.
اهمیت واکسیناسیون جمعی: واکسیناسیون کرونا برای ایجاد حصانت جمعی و کاهش انتشار ویروس در جامعه بسیار حیاتی است. با افزایش تعداد افرادی که واکسینه میشوند، امکان انتشار ویروس در جامعه کاهش مییابد و افراد آسیبپذیری را کاهش میدهد.
تأیید ایمنی واکسن: قبل از عرضه عمومی واکسن، آزمایشهای کلینیکی انجام میشود تا اطمینان حاصل شود که واکسن ایمن و مؤثر است. پس از تأیید، سازمانهای بهداشتی معتبر، مانند سازمان بهداشت جهانی (WHO) و مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC)، واکسنها را تأیید و توصیه میکنند.
نحوه اجرای واکسیناسیون: برنامههای واکسیناسیون معمولاً توسط دولتها و سازمانهای بهداشتی ملی تنظیم میشود. این برنامهها شامل توزیع واکسن، ثبتنام برای دریافت واکسن، و تعیین اولویتهای واکسیناسیون برای افرادی که بیشترین نیاز به آن دارند، میشوند.
ماندن به تدابیر پیشگیری: واکسیناسیون تنها یکی از ابزارهای موجود برای مقابله با کروناست؛ بنابراین، تدابیر بهداشتی مانند استفاده از ماسک، رعایت فاصلهگذاری اجتماعی، شستشوی دست و هوشیاری مداوم همچنان بسیار حیاتی است.
در نهایت، واکسیناسیون کرونا به عنوان یک راه حل موثر برای کنترل این بیماری معرفی شده است، اما توجه به دستورالعملهای بهداشتی و مراقبت از خود و دیگران همچنان اساسی است.