آکنه یا جوش غرور جوانى، شایعترین بیمارى پوستى در جهان است. اصطلاح پزشکى این وضعیت، "آکنه وولگاریس" (Acne vulgaris) مى‌باشد. این بیمارى پوستى تقریبا تمام نوجوانان را مى‌تواند به شدتهاى مختلف گرفتار سازد. همچنین در بسیارى از افراد، آکنه براى اولین بار مى‌تواند در سنین 20 تا 30 سالگى رخ دهد.

علائم جوش های درون بلوغ چیست؟

- برجستگی‌های سرسفید یا سرسیاه

- برجستگی‌های کوچک قرمز و ظریف (پاپول)

- جوش چرکی

- توده‌های بزرگ، سفت و دردناک زیر پوست (ندول‌ها)

- توده‌های دردناک و پر از چرک در زیر پوست (ضایعات کیستیک)

انواع جوش های درون بلوغ:

جوش های دوران بلوغ انواع مختلفی دارند و علائم و نشانه‌های آن‌ها متفاوت است. در ادامه می‌توانید با آن‌ها آشنا شوید:

- جوش های سرسفید: این جوش های کوچک معمولاً در زیر پوست باقی می‌مانند. آن‌ها به‌صورت یک پاپول کوچک و به رنگ گوشت ظاهر می‌شوند.

- جوش های سرسیاه: این موارد به‌وضوح در سطح پوست دیده می‌شوند و به دلیل اکسید شدن ملانین، رنگ‌دانه پوست، سیاه یا قهوه‌ای تیره هستند. برخی از افراد به‌اشتباه رنگی بودن آن‌ها را ناشی از آلودگی پوست می‌دانند و هر بار چهره خود را به شدت اسکراب می‌کنند. درحالی‌که این کار ممکن است باعث تحریک بیشتر پوست شده و مشکلات دیگری ایجاد کند.

- پاپول‌ها: این برجستگی‌هایی کوچک، سفت و گرد اغلب صورتی‌رنگ هستند.

- جوش چرکی: این جوش‌ها که پر از چرک هستند ممکن است به‌وضوح در سطح پوست قابل مشاهده باشند. قسمت پایه آن قرمزرنگ و چرک در قسمت بالای آن‌ها قرار دارد.

- ندول‌ها: ساختار این‌ها شبیه پاپول‌ها است اما بزرگ‌تر هستند. ممکن است دردناک باشند و در اعماق پوست قرار بگیرند.

- کیست‌ها: به‌وضوح در سطح پوست دیده می‌شوند، پر از چرک و معمولاً دردناک هستند. طبق تجربه، کیست‌ها باعث ایجاد زخم می‌شوند

آیاآیا امکان پیشگیری از جوش های دوران بلوغ وجود دارد؟

فاکتورهایی که احتمال ظهور جوش های دوران بلوغ را افزایش می‌دهند، عبارت‌اند از:

- داشتن سابقه خانوادگی بروز جوش های دوران بلوغ در یکی از والدین

-استفاده از شوینده‌های صورت بسیار اسیدی یا قلیایی که باعث خشک شدن بیش‌ازحد پوست می‌شوند.

- استفاده مداوم از اسکراب صورت، مواد قابض و ماسک‌های پاک‌کننده صورت

- لمس و دست‌کاری جوش های اولیه

- قرار گرفتن زیاد در معرض آفتاب بدون ضد آفتاب

- مصرف زیاد لوازم آرایشی و بهداشتی غیر کومدوژنیک و حاوی چربی زیاد

- عدم توجه به اصطکاک یا فشار ناشی از تلفن همراه، کلاه ایمنی، یقه‌های تنگ (محرک جوش گردن) و کوله‌پشتی (محرک جوش کمر در بلوغ) بر روی پوست نواحی مختلف بدن

- تغذیه نامناسب و سرشار از غذای چرب و شیرین

- سطح بالای هورمون تستوسترون در پسران و ابتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک در دختران

بنابراین اگر می‌خواهید از ظهور و گسترش جوش های دوران بلوغ خود پیشگیری کنید، باید فاکتورهای خطر ذکر شده را کنترل کنید. بهتر است بدانید که دو بار در روز شستشوی صورت با شوینده‌های ضد جوش ملایم به‌خصوص قبل از خواب شبانه و بعد مصرف لوازم آرایشی کافی است. در مورد اسکراب پوست نیز لازم است فقط یکبار در هفته این کار را انجام دهید.

اگر چندین هفته محصولات بدون نسخه ضد آکنه مانند صابون ضد جوش برای نوجوانان را امتحان کرده‌اید و به شما کمکی نکرده‌اند، بهتر است برای تجویز دارو به دکتر جوش مراجعه کنید.

اصولاً یک متخصص پوست و مو می‌تواند به شما کمک کند تا:

•جوش های دوران بلوغ خود را کنترل کنید

•از ایجاد زخم یا آسیب دیگر به پوست خود پیشگیری کنید

•کمتر با جای جوش و لک‌های پوستی مواجه شوید.

داروهای ضد جوش معمولاً به کاهش تولید چربی پوست و تورم یا درمان عفونت باکتریایی کمک می‌کنند. باید بدانید که ممکن است ماه‌ها یا سال‎ها طول بکشد تا به کمک داروهای تجویز شده آکنه شما کاملاً درمان شود؛ بنابراین در این مسیر صبور باشید!

برنامه درمانی که معمولاً پزشک توصیه می‌کند بستگی به سن، نوع و شدت آکنه دارد. به عنوان مثال، ممکن است لازم باشد دو بار در روز و به مدت چند هفته از محلول‌های شستشو استفاده کنید. داروهای موضعی و داروهای خوراکی اغلب به‌صورت ترکیبی استفاده می‌شوند. در حال حاضر گزینه‌های درمانی برای زنان باردار، به دلیل خطر عوارض جانبی محدود است. پس با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای داروهای تجویز شده و سایر روش‌های درمانی که در نظر دارید صحبت کنید. حتماً سه تا شش ماه یک‌بار به دکتر پوست مراجعه کنید تا زمانی‌که پوست شما بهبود یابد. در ادامه با انواع روش‌های درمانی جوش های دوران بلوغ آشنا خواهید شد.

دارو های موضعی:

رایج‌ترین داروهای موضعی تجویز شده برای آکنه عبارت‌اند از:

- رتینوئیدها و داروهای شبه رتینوئید: داروهایی که حاوی اسیدهای رتینوئیک یا ترتینوئین هستند اغلب برای جوش های ملایم ​​مفید هستند.

این داروها بصورت کرم، ژل و لوسیون ارائه می‌شوند و می‌توانند از انسداد فولیکول‌های مو جلوگیری کنند. هرگز ترتینوئین را هم‌زمان با بنزوئیل پراکسید استفاده نکنید. باید بدانید که رتینوئیدهای موضعی حساسیت پوست شما به آفتاب را افزایش می‌دهند. همچنین می‌توانند باعث خشکی پوست و قرمزی به‌خصوص در افرادی با پوست روشن شوند. در مورد بهترین پماد برای جوش بلوغ می‌توان به انواع کرم حاوی ترتینویین اشاره کرد.

- آنتی‌بیوتیک‌ها: در از بین‌ بردن باکتری‎های اضافی پوست و کاهش قرمزی و التهاب مؤثر هستند. در چند ماه اول درمان، ممکن است از رتینوئید و آنتی‌بیوتیک به صورت هم‌زمان با دستور آنتی‌بیوتیک صبح و رتینوئید شب استفاده شود. آنتی‌بیوتیک‌ها اغلب با بنزوئیل پراکسید ترکیب می‌شوند تا احتمال ایجاد مقاومت به آنتی‌بیوتیک کاهش یابد. به‌عنوان‌مثال می‌توان به داروهای کلیندامایسین با بنزوئیل پراکسید (بنزاکلین) و اریترومایسین با بنزوئیل پراکسید (بنزامایسین) اشاره کرد.

- اسید آزلائیک و اسید سالیسیلیک: اسید آزلائیک یک اسید طبیعی است که توسط مخمر تولید می‌شود. خاصیت ضد باکتری دارد و به نظر می‌رسد یک کرم یا ژل اسید آزلاییک ۲۰٪ به اندازه بسیاری از درمان‌های معمول آکنه در صورت استفاده دو بار در روز مؤثر است. این داروی موضعی یکی از گزینه‌های مطلوب در دوران بارداری و در دوران شیردهی است. همچنین می‌تواند برای ازبین‌بردن لک‌های پوستی که در برخی از انواع آکنه ایجاد می‌شود، استفاده شود. عوارض جانبی آن شامل قرمزی و تحریک جزئی پوست است. اسید سالیسیلیک می‌تواند به جلوگیری از انسداد فولیکول‌های مو کمک کند و معمولاً در ترکیب با محصولات شستشوی پوست عرضه می‌شود. عوارض جانبی آن شامل تغییر رنگ و تحریک جزئی پوست است. از دیگر محصولات موضعی میتوان ترکیبات حاوی روی، گوگرد، نیکوتینامید و رزورسینول را نام برد.

ترکیبات شوینده:

این ترکیبات بصورت فراورده های آرایشی و بهداشتی متنوع در دسترس هستند.انواع فیس واش، صابونهای ظدآکنه حاوی گوگرد یا روغن درخت چای از این دسته هستند. مانند فیس واش پوست چرب سینره، فیس واش آدرا حاوی روغن آرگان و فیس واش هیدرودرم

تهیه شده در گروه علمی دارولند